Aby zrozumieć, w jaki sposób wibroterapia pomaga w infekcji dróg oddechowych, przyjrzyjmy się, czym w istocie jest wibracja.
Wibracja to oscylacja mechaniczna, charakteryzująca się okresową zmianą siły i przyspieszenia w czasie. W trakcie procesu wibroterapii, drgania przenoszone są od źródła drgań (aparatu do wibroterapii), do rezonatora (ciała ludzkiego lub jego części – w naszym przypadku płuc).
Wibroterapia jest powszechnie osiągana za pomocą mechanicznej stymulacji urządzeniem, które jest w stanie wygenerować bodziec wibracyjny charakteryzujący się określonymi parametrami.
Odpowiednio ustawiając dwa główne parametry wibroterapii – amplitudę i częstotliwość drgań – oraz miejsce aplikacji, wibroterapia może wywoływać ściśle określone efekty w organizmie.
Wibracje mechaniczne o wysokiej częstotliwości (zwykle w zakresie od 7 do 15 Hz) aplikowane w okolicach klatki piersiowej, powodując oscylacje jej ścian, mogą ułatwiać przepływ śluzu w kierunku środkowych dróg oddechowych, przez co ułatwiają odkrztuszanie plwociny i mogą być stosowane w celu zminimalizowania zatrzymania wydzieliny płucnej i maksymalizacji natlenienia. Wykazano, że mogą zmniejszyć duszność i poprawić czynność płuc.